Eindeloze ‘wat-als’ scenario’s schoten door mijn hoofd. Wat als ik laatste word? Wat als mensen mij zien stuntelen? Wat als mijn proef de mist in gaat?
Mijn eigen onzekerheid, zelfkritiek en frustratie eisten hun tol en ik verkrampte compleet. Ik werd volledig overgenomen door mijn negatieve gedachten. Iedereen kon zien hoe gespannen ik was. Mijn gezichtsuitdrukking en strakke schouders spraken boekdelen. En anders zagen ze het wel aan mijn paard. Die nam het helemaal van me over en trok zijn eigen plan. De priemende ogen in mijn rug maakten dat ik het liefst door de grond wilde zakken.
Ik zat daar maar op mijn paard in de losrijdbaan.
Ik kon niet meer helder nadenken.
Mijn proef was natuurlijk geen succes. Uit pure frustratie smeet ik in de zadelkamer mijn cap op de grond en barstte ik in huilen uit. Ik begreep eigenlijk niet zo goed waarom.
Waarom was dit gevoel nu zo extreem?
Toen realiseerde ik me dat er iets moest veranderen.
Ik zat helemaal vast in mijn eigen negatieve gedachten. Ik moest eerst mezelf leren accepteren om meer zelfvertrouwen te krijgen.
Nu, een paar jaar later, is er ongelofelijk veel veranderd. Ik heb geleerd om minder kritisch op mezelf te zijn. Als ik nu op mijn paard zit, voel ik me zelfverzekerd en ontspannen. Ik ervaar regelmatig het gevoel van complete harmonie met mijn paard. Als er nu mensen komen kijken bij wedstrijden vind ik het zelfs leuk. Natuurlijk ben ik nog steeds wel eens nerveus in situaties waar ik móet presteren, maar dit weerhoudt me er niet langer van om het niet te doen. Het duurde een tijdje om hier te komen, maar ik geniet iedere dag van een ijzersterk vertrouwen omdat ik mezelf nu zie voor wie ik echt ben.
Ik ga niet liegen: het was niet makkelijk. De confrontatie aangaan met jezelf en je eigen overtuigingen is niet makkelijk en waarschijnlijk kan je honderd leukere bezigheden verzinnen. Maar om een betere ruiter te worden is het essentieel om de sport ook op mentaal vlak te spelen. Veel ruiters presteren onder hun niveau door hun twijfels en onzekerheid.
Leer jezelf te bevrijden van jezelf
Ik coach ruiters die genoeg hebben van hun eigen smoesjes en excuses en klaar zijn om hun grootste obstakel te overwinnen: zichzelf. Mijn aanpak is liefdevol maar zonder bullshit: ik herken je smoesjes direct en heb voelsprieten voor zelfsabotage, angst en de verantwoordelijkheden buiten jezelf leggen.
Maar, ik ben ook positief en optimistisch. En het leuke aan mijn aanpak is dat je niet hoeft te veranderen, je hoeft niks af te leren, je hoeft niet beter te worden. Je mag gewoon jezelf zijn. En hoe cliché ook: jezelf accepteren. Acceptatie laat onzekerheid verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Ik weet precies hoe ik je kan helpen als jij net zo verkrampt als ik, op die ene allesbepalende dag.
Ik geloof dat iedereen al zelfvertrouwen en acceptatie in zich heeft, ze liggen alleen verscholen onder een dikke laag (negatieve) overtuigingen. Goed presteren en fijn rijden begint daar.
​
Symptomen bestrijden gaat je niet vooruit helpen.
Ik geloof niet in coaches die je een ademhalingsoefening geven en er dan vandoor gaan. Er is niks opgelost als je alleen naar de symptomen kijkt. Want wat zijn de oorzaken? Waardoor heb je stress? Waarom ben je zo zenuwachtig? Wat zijn de overtuigingen die ervoor zorgen dat jij instabiel in het zadel zit?
Daarom heeft mijn coaching niet alleen effect op wat er in de rijbaan gebeurt maar ook daarbuiten. Een goede ruiter kent zichzelf. Jou daarbij helpen is mijn favoriete uitdaging.
​
Ik ben Anne Loosveld. Ik heb jarenlange ervaring met lesgeven en coaching. Daarnaast ben ik een academisch opgeleide sportpsycholoog.
​
Ik geef ook les en zit zelf ook nog iedere dag in het zadel waardoor ik zelf ook nog steeds beter wordt en bij leer.
​
Ik heb vijf jaar lang een internationaal bedrijf in hippische educatie gehad en wereldwijd ervaring met lesgeven tot Prix st. Georges niveau. Ik heb internationale projecten geleid met grote stallen, stamboeken, ambassades en sportbonden. Jaren reisde ik de wereld over naar landen als Mexico, Dubai en China.
​
Ik heb vier jaar in het buitenland gewoond, in Mexico en in Curacao. Ik vond daar een straathondje die Sjappie heette, op mijn 21e had ik een bedrijf in hangmatten in Curacao, de herfst is mijn lievelingsseizoen en ik ben best outgoing maar stiekem een enorme introvert.
Heb je het gevoel dat je me al kent?
Ik ben ook nieuwsgierig naar wie jij bent! Waar droom jij van als ruiter? Wat zijn jouw uitdagingen? Wat is je grootste angst? Waarom denk jij dat je nog niet succesvol bent of kunt worden met je paard?
Als je het gevoel hebt dat ik je op één of andere manier kan helpen, neem dan zeker even contact met me op. Volg me op instagram of download gratis mijn ebook met 6 tips als eerste stap naar meer zelfvertrouwen.