Vaak wordt gedacht dat perfectionisme betekent dat je alles goed geregeld hebt, dat jij en je paard er altijd tiptop uit zien en je in alles meteen een genie bent.
De definitie van perfectionisme is dat iemand constant bezig is met streven naar perfectie en die perfectie gepaard gaat met kritische zelf-evaluatie en bezorgdheid over de mening van anderen.
Perfectionisme is een eigenschap die vaak als goed wordt beschouwd. Maar perfectionisme is allesbehalve goed. Perfectionisme is angst.
Hier komen vaak negatieve gedachten uit voort als:
Ik ben niet goed genoeg.
Het moet nog beter voordat ik ga starten.
Het is de stress die we voelen over dat we niet goed genoeg zijn. En hier begint zelfsabotage, uitstelgedrag, kritische blikken, een constant gevoel van onvrede, stress, onzekerheid en uiteindelijk andere mentale gezondheidsproblemen, zoals bijvoorbeeld depressie of burn-out. Het leven van een perfectionist is zwaar. Aan het eind van elke dag twijfel je aan jezelf. Dat is wat perfectionisme is: constante zelftwijfel. En dat is dus helemaal niet goed.
Alles moet eerst perfect zijn
Je wil graag lessen bij een nieuwe trainer, maar je gaat niet mee tot je een eerst een bepaald niveau in je trainingen hebt bereikt. Je wil een paar kilo afvallen voordat je die fotoshoot wil doen met je paard.
Deze doelen klinken als hele normale ambities, maar eigenlijk zijn het onzinredenen om iets (nog) niet te doen. Het is perfectionisme in zijn puurste vorm.
De omstandigheden moeten eerst perfect zijn, je werk moet eerst perfect zijn, alles moet gaan zoals jij dat wil en alleen dán voel je je comfortabel genoeg om actie te ondernemen. Het probleem is, de wereld werkt niet zo.
Gezonde ambities?
De valkuil van veel ruiters is dat zij perfectionisme verwarren met ambitie.
Je wil groeien. Je wil perfecte proeven rijden. Je wil de allerbeste worden en daar horen geen fouten bij. Dat zijn geen gezonde ambities, maar een verlammende vorm van perfectionisme.
Ambitieus zijn is prima. Het houdt je scherp en gefocust op je doel. Perfectionisme laat je echter bevriezen, het zorgt dat je dingen uitstelt en vaak niet doet.
Het tegengif tegen perfectionisme is om te beginnen met kleine stapjes, te accepteren dat het af en toe rommelig is en om per dag een stukje te groeien. Omarm imperfectie, accepteer chaos, durf je kwetsbaar op te stellen, alleen dan kun je stapjes zetten in de goede richting.
Heb jij gezonde ambities of verlammend perfectionisme?