Je hebt grote dromen met je paard. Je wil graag een succesvolle ruiter zijn. Maar misschien heb je diep van binnen eigenlijk een geloof dat je nooit een echt goede ruiter kan worden. Als je dat gelooft dan word je ook nooit een goede ruiter. Onbewust stuur je jezelf de verkeerde kant op. Simpelweg omdat je onderbewuste jou namelijk altijd zo stuurt zodat je ‘gelijk’ krijgt. Je ziet namelijk wat je gelooft. Zelfsabotage zorgt ervoor dat je jezelf klein houdt, bijvoorbeeld:
Als je niet start op een wedstrijd, kan je ook niet bekritiseerd en afgewezen worden op je manier van rijden;
Als je geen les inplant met een nieuwe trainer, kan je ook niet slecht rijden in de les en heeft de trainer ook niet door wat er allemaal misgaat en wat beter moet.
Onvoorbereid naar een wedstrijd gaan, zodat wanneer de proef niet goed ging je kan zeggen: “maar dit komt doordat ik de proef niet goed geoefend heb.”
De avond voor een belangrijke les met een nieuwe trainer te laat naar bed gaan, waardoor je kan zeggen dat je niet goed hebt geslapen en niet fit bent.
Maar. Je wordt ook geen betere ruiter.
Eigenlijk wil je iets doen, maar je vindt altijd wel een reden om iets niet te doen. Je zegt bijvoorbeeld tegen jezelf dat je eerst meer moet oefenen voordat je meedoet aan een clinic of dat het nog niet perfect is voor een wedstrijd.
Maar als je je niet inschrijft voor een clinic of les, omdat je bang bent dat je er niks van bakt, dan word je ook nooit beter. Dan kan je jezelf weer vertellen dat het nog niet goed genoeg is. En dan is het cirkeltje weer rond.
De oplossing?
Geef jezelf toestemming om iets fout te doen en laat jezelf zien. Het hoeft nog niet perfect te zijn. Het mag rommelig zijn, het mag misgaan.
You are you! En jij volgt je eigen pad.