Jarenlang heb ik voor eigenaren gereden en ik hoor in coachingsessies ook regelmatig dat het voor spanning zorgt bij veel ruiters. Je rijdt immers een paard voor iemand anders en er wordt gekeken of jij dat paard goed rijdt en verbetert. Als dat niet snel genoeg gaat, kan je al snel onzeker worden. Daarom is het belangrijk om zelf aan te geven hoe jij graag wil samenwerken.
Twee partijen, twee belangen
Als ruiter en eigenaar heb je allebei je eigen belang bij het paard. Wat ik vaak zie, is dat ruiters denken dat ze maar moeten doen wat de eigenaar zegt of vindt. Ze schikken zich, omdat ze blij zijn dat ze het paard mogen rijden. Daar gaat het eigenlijk al mis.
Ze gaan rijden op een manier die niet klopt, op een tijdstip dat onhandig is, of trainen bij een instructeur die niet bij ze past. Je mag juist aangeven wat voor jou wel en niet werkt om een samenwerking te kunnen starten die voor jullie allebei goed voelt.
Grenzen aangeven
Stel dat een eigenaar iedere dag wil komen kijken als jij rijdt, terwijl jij dat niet fijn vindt. Dan kun je dat aangeven: "Ik vind het fijn om zelf lekker te kunnen trainen zonder mensen langs de kant. Misschien is het een idee om één keer per week af te spreken dat je komt kijken?" Je kunt ook aangeven dat het lastig inplannen is om een tijd af te spreken en dat je het fijner vindt om wat meer flexibiliteit te hebben hoelaat je naar stal gaat. De eigenaar kan daar dan op reageren en zo komen jullie tot een situatie die voor jullie beide goed werkt.
Het gaat erom dat je durft aan te geven wat jij graag wilt en wat niet. Veel ruiters vinden dat lastig en denken: "Ik moet me niet zo aanstellen" of "ik moet maar doen wat zij willen". Maar als iets niet fijn voor je is, mag je dat zeggen. Communiceer het met liefde en begrip, maar wees wel duidelijk.
Totaalpakket bekijken
Want als je dit niet doet, beland je in een situatie waarbij het paard misschien wel heel erg leuk is, maar de hele situatie eromheen niet. Kijk niet alleen naar het paard zelf, maar naar het totaalpakket: de stal, de eigenaar, de manier van communiceren. Als er te veel dingen niet leuk zijn, dan is het paard op zich misschien nog zo leuk, maar gaat het ten koste van je plezier.
Neem ook je eigen gedachten onder de loep. Veel ruiters denken: "Ik ben helemaal niet zo'n geweldige ruiter, dus ik moet dit maar accepteren." Dat is niet waar. Zelfs als je een minder ervaren ruiter bent die een leuk paard mag rijden, mag je nog steeds aangeven wat voor jou wel en niet werkt.
Ik hoop dat deze blog je helpt in te zien hoe belangrijk het is om je grenzen aan te geven als je voor eigenaren rijdt. Het kost misschien wat moeite in het begin, maar het zorgt voor veel meer plezier op de lange termijn. Durf die eerste stap te zetten en communiceer open met de eigenaar. Zo creëer je een fijne samenwerking waar jullie beiden blij mee zijn. Succes!